Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu -Stefan Zweig

Sana,beni hiç tanımamış olan sana..


Herkese merhabalar,
Bugün beni derinden etkileyen soluksuz okuduğum 1 günde kitabı bitirdiğim ama hakkında düşünmeyi hala bitiremediğim bir kitabı paylaşacağım sizlerle..
O kadar güzel bir kitap ki kendi ifadelerime geçmeden önce tek söyleyebileceğim Okuyun Okutturun!

Stefan Zweig'in kaleminini güçlü olduğunu biliyordum zaten.Satranç kitabının yorumunu okumak için buraya  tıklayabilirsiniz ;)
Mektup yazmak uzun zamandır bana iyi gelen şeylerden birisi.Ve ben mektubun gücünün veya büyüsünün konuşmaktan çok daha fazla olduğunu düşünüyorum. Kitabın konusuna gelirsek gizemli bir kadının bir yazar olan R.'ye mektupları. Bilinmeyen kadın saf duygularıyla küçüklüğünden beri ona olan aşkından ve bazı sırlarından bahsediyor. (çok fazla detay vermek istemiyorum.)

Ama bu kitap beni bir farklı etkiledi.Bilmiyorum neden ama anlatımı o kadar samimiydi ki kolaylıkla kendiniz o duruma koyabiliyorsunuz ve kadının ne hissettiğini rahatlıkla anlayabiliyorsunuz.Özellikle bir erkeğin bakış açısından kadının duygularının yazılması -muhteşem bir betimleme,empatiyle- özellikle takdir edilmesi gereken bir şey bana kalırsa.
Bilmiyorum bir kadın yazsaydı bu kitabı bu kadar başarılı olabilir miydi ? Stefan Zweig bu kitabıyla bütün övgüleri sonuna kadar hak ediyor. Henüz okumayanlara mutlaka okumasını tavsiye ederim..

ALINTILAR

Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?

Ölmüş olan biri artık hiçbir şey istemez, sevilmeyi de, kendisine acınmasını da, teselli edilmeyi de istemez.

Eğer ölüyorum diye üzülseydin, ölemezdim!

Şimdi artık benim için yalnız sen varsın dünyada, yalnızca sen, benimle ilgili hiçbir şey bilmeyen sen, bu arada hiçbir şeyden haberi olmayanı oynayan veya her şeyi ve herkesi alaya alan sen. Evet, yalnızca sen, beni asla tanımamış olan ve hep sevdiğim sen

Seni suçlamıyorum sevgilim, hayır seni asla suçlamıyorum. Eğer kalemimin mürekkebine arada sırada acı da karışıyorsa, bağışla beni.

"O kadın,sonuna kadar sana vurgun kaldı."

Sevgimle 

Bi'Psikolog